Milinda

De Rāmāyana (levensloop van Rāma) vertelt de geschiedenis van Rāma, zijn vrouw Sitā en de demon Rāvana. Het epos is ontstaan uit mondelinge overleveringen, die vermoedelijk gedeeltelijk berusten op historische feiten. Aan de kern van het epos zijn in de loop van de zes eeuwen (220 v.Chr.– 400 n.Chr.) veel mythen, kleinere epen en religieuze beschouwingen toegevoegd.

Hoewel dit oud-lndische epos ons naar verre, vreemde landen en langverstreken eeuwen leidt, herkennen we er zoveel algemeen menselijks in, dat het ons diep treft. Het behoort tot het belangrijkste van de wereldliteratuur.

De meest bekende tekst is die van de dichter Valmiki, die ook in de Rāmāyana zelf als auteur wordt genoemd. Deze was van Brahmaanse afkomst en zou in een kluis op de Citrakūtaheuvel hebben gewoond. Deze heuvel is nu een bedevaartsoord, hij ligt in de buurt van Branda in het noorden van de staat Madhya Pradesh.

De tijd waarin Vālmiki leefde is niet met zekerheid bekend. Sommigen nemen aan dat hij in de tweede eeuw n.Chr. leeft, anderen denken tussen 500 v.Chr. en 100 n.Chr.

De vertaler en bewerker Hendrik Verbruggen, studeerde klassieke filologie, Oosterse talen en geschiedenis aan de universiteit van Leuven en van Thessaloníki. Met steun van het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek in België deed hij onderzoek op het eiland Kreta. Hij promoveerde op een studie over de cultus van Zeus Krètikos. Naast verschillende vertalingen uit het Latijn, Grieks, Oud-Perzisch en Sanskriet publiceerde hij o.a. Geschiedenis van Griekenland (1963), Het land van Zarathustra (1973), Sources pertaining to the cult of Zeus in Crete (1980); Le Zeus Crétois (1981); De eeuw van Pericles (1986, in samenwerking) en talrijke artikelen in tijdschriften over Kreta en Oud-Perzië. Dr. Verbruggen gaf college aan de universiteiten van Leuven over de oude religies van Kreta en was leraar Grieks en antieke cultuur.