Milinda

‘Op de bodem van het hart van elke winter ligt een vermoeden van de lente, en achter de sluier van elke nacht verbergt zich een glimlachende morgen’. Zoals het morgenrood dag en nacht verbindt, zodat ze elkaar toebehoren, zo spreken de woorden van Kahlil Gibran van de verborgen eenheid van de tegenstellingen van het leven, verbinden ze de hoogten van de geest met de diepten van het hart door de kracht van de liefde.

Goed en kwaad, vreugde en smart, licht en schaduw ‑ ze horen bij elkaar voor diegene die ziét met de ogen der wijsheid die, onafhankelijk van het oppervlakkige oordeel van de mensen, met de kracht van de liefde in de diepte blikken en zien hoe de bloem leeft met de wortels in de nacht van de aarde en met de bloesem in het licht van de hemel: ‘Alleen langs het pad van de nacht bereikt men het morgenrood’.

Het werk van Kahlil Gibran werd besproken in deze nieuwsbrief.