Milinda

'Lojong’ is een Tibetaans boeddhistische beoefening waarbij gewerkt wordt met korte zinnen (‘slogans’ genoemd) als een manier om bodhichitta, het hart en de geest van verlicht mededogen, te genereren. Hoewel het gebruik meer dan duizend jaar oud is, is het pas in de afgelopen decennia populair geworden in het Westen omdat het een praktijk is die goed past in een gewoon leven.

In dit boek geeft zenleraar Norman Fischer zijn commentaar op de lojong-slogans. Hij laat zien hoe goed ze passen in de zentraditie, maar ook in de context van verwante spirituele tradities zijn het krachtige hulpmiddelen. De beoefening van lojong is een effectieve methode voor het ontwikkelen van compassie, ook voor wie verder niet geïnteresseerd is in het boeddhisme, geen tijd of zin heeft om te mediteren, maar louter positieve hartskwaliteiten tot ontwikkeling wil brengen.